gözüqıpıq

sif.

1. Gözləri tam açıla bilməyən, gözləri yarıyumulu olan. // Kirpiklərini tez-tez döyən, gözlərini tez-tez qırpan.

2. məc. Hər şeydən qorxan, səksənən, diksinən; qorxaq, cəsarətsiz. <Dəmir:> Xofludu, – dedi. – Yetim olub, gözüqıpıq olub. Caynağına keçirtdiyi şeyi cəmi-aləm tökülsə də, onnan ala bilməz. İ. Məlikzadə.